بسم رب النور
سلام علیکم.در این سال جدید برای همه شما عزیزان آرزوی توفیق و موفقیت و منفعت دارم.ان شا الله که خداوند متعال هم به برکات خودش در این سال اضافه بفرماید.
امسال توفیق داشتم لحظه سال تحویل کنار مضجآ شریف و نورانی حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع)باشم.جای همه شما خالی.صفایی داشت که قابل وصف نیست.همه مردم از ترک و لرو گیلکی و....دست در دست هم داده بودند و با همبستگی و اتحاد دعای سال تحویل را زمزمه می کردند:
کبوتران حرم رو نگاه کن!چقدر با تقلا دارن تو حرمش بال میزنن.خوشبه حالشون.آقا جان میشه ما هم کبوتر حرمت باشیم؟میشه دلمونو ببری با خودت آقا.میشه روحمونو صفا بدی؟آره آقا به خدا حرمت بهشت دنیای منه.چه لحظه ای بود آن ساعت.حرم آقا رو به اون اندازه شلوغ ندیده بودم.ارادت مردم به ایران به هشتمین ستاره آسمان ولایت کم نیست.از همه جای ایران امده بودند به پابوس حضرت که به ایشون بگن:
آقاجان امسال به ما کمک کن تا آدم خوبی باشیم.کینه های گذشته رو بشوئیم.
و بالاخره سال تحویل شد.به همین زودی سیصدوشصت و شش روز گذشت.مثل برق.از برق هم سریعتر.یاد اون شعر می افتم که میگه:
بیدار باش تا نرود عمر به افسوس
ما هم بیداریم!!
به نام نامی حضرت دوست
و سرانجام بهار رسید.بهاری که پر است از نشاط و تازه گی وشور جوانی.
چقدر برای این روز منتظر بودیم.چه ها که نکردیم .خانه تمیز کردیم..لباس نو تهیه کردیم...خانه دلمان را خانه تکانی کردیم.آری رفیق.حسابی همه وجودمان بهاری شد و همه با هم به استقبالش رفیتم.ای خدا!امسال مانند سالهای گذشته نوروزمان با ایام عزای خون تومزین بود.امسال مردم به این امید خودشان را تازه کردند تا به استقبال مهدی تو بروند.ای خدا!ای امید مستضعفان و یاور محرومان...تو را به حق دردانه رسولت و به حق پهلوی شکسته اش قسمت میدهیم آقایمان را در صحت و سلامت محفوظ بدار و چشمانمان را به جمال انور ایشان روشن بفرما.
خدا کند امسال آخرین سال باشد
و باز تا کدامین جمعه درآرزویت ندبه فراغت را زمزمه کنیم و بانگ بر آوریم:
یاابن الحسن......یا ابن الحسن